Jac van Someren, geboren in Megen op 16 september 1924, is begonnen met eenvoudige klassieke beelden. Tijdens zijn opleiding op de Kunstacademie (Eindhoven), in de roerige jaren zestig, is de maatschappij-kritische tijdsgeest in zijn kunstwerken duidelijk herkenbaar. Met name zijn materiaalkeuze is zeer eigentijds. In de jaren daarna toont het werk de steeds toenemende zorg voor ons milieu. Deze kritische en groene blik, vaak met een knipoog, zijn in zijn jongste objecten nog steeds terug te vinden.

Jac heeft zich tot een veelzijdig kunstenaar ontwikkeld: van klassieke figuratieve beeldhouwkunst via maatschappij-kritische werken naar de zuiverende werking van het wilgenhout en watertafels. Typisch in al zijn werk is ook de komische noot. Als toeschouwer word je voortdurend op het verkeerde been gezet: ...Ik wil iets anders creëren dan je normaal zou verwachten. Een kleine kwinkslag waardoor je net even anders tegen de werkelijkheid aankijkt... Naast het spelelement is kunst voor hem ook een middel om de soms harde, dagelijkse werkelijkheid het hoofd te bieden. De laatste jaren weet hij cliënten van een grote psychiatrische instelling te bewegen hun gevoelens in creatieve vorm (om) te zetten
De laatste jaren is hij teruggekeerd naar portretten, rake typeringen van bijzondere figuren in brons. De cirkel lijkt compleet: op 12 juli 2006 is Jac helaas overleden..